Çocuklardan Bedava Hayat Dersi

Takip ettiğim bloglardan biri de Suyun Güncesi. Geçenlerde “Doktor’dan Değil, Çocuktan Bedava Hayat Dersi”  isimli bir yazısını okumuştum ve hoşuma gitmişti, sizlerle de paylaşmak istedim.

Geçen gün İmge kitabevine gittik.Kızım, arkadaşı ve arkadaşının annesi ile.
İki çocuk, iki kitap seven çocuk , iki kitap seven ve anneleri yanında olan çocuk, mutlu, heyecanlı birbirlerine kitapları göstermeye başladı.
Biz coşkularını uzaktan göz ve işitme mesafesinden izlerken, onlar kitap seçmeye başlamıştı.

Biz de raflar arasında onlar gibi coşkulu olmasa da (bir zamanlar biz de çocuktuk ve coşkuluyduk:)) mutlu ve huzurlu gezinmeye, bakınmaya başladık...
Bu arada iki çocuk seçtikleri kitapları kucaklamış, incelemek üzere bir masaya yönelmişti ki dikkatimi çeken bir şey oldu, bir dialog...

Çocuklardan biri diğerine;

-hadi gel masaya oturup okuyalım dedi. Diğeri ise;
-tamam ben bunları okuyacağım deyip (sanırım kitapları gösterip) oturdu
 bu arada yabancı bir sesten
- ne yapıyorsunuz? onları okuyacak mısınız? siz okuyabiliyor musunuz ki? cümleleri sıralandı..
çocukça, alaycı bir ses, ama bir yetişkin bayan sesi 
ben biraz sezgisel biraz meraktan olduğum yerden dinliyorum
kadının ısrarlı soruları bitmemişti ki çocuklardan birinden
-git başımızdan diye bir ses duydum, karşılığında yabancı sesten
-aah diye şaşkınlık sesi ( yabancıyı masanın dolayısıyla çocukların başından geriye doğru adım attıracak bir şaşkınlık)

olay burada bitmedi, bu sefer başka bir ses bu sefer bir erkek sesi işe karıştı ve dedi ki
- ne biçim konuşuyorsunuz siz büyüğünüzle... ve ekledi
- size okulda saygı öğretmiyorlar mı?

Ve sonrasında kendince ve aklınca bir "yetişkin" olarak git başımdan diyen çocuğu cezalandırmak üzere bir şeyler söyledi...

Bunun üzerine mutlu, coşkulu, seçtikleri kitaplarla bir an önce buluşma sabırsızlığın da, masada bir türlü bu buluşmayı gerçekleştiremeyen çocuklar, "çocuk" olarak şöyle bir şey yaptı. Kitaplarını aldılar uzak bir masaya geçtiler.
Bunu da sadece;

-"burası çok gürültülü başka bir masaya geçelim" diyerek yaptılar ÇOCUKLAR.


Bir hafta sonra bugün ise benzer bir olaya migros'ta şahit oldum. Babaannesi ve annesi ile Migrosa gelmiş bir oğlan çocuğu  heyecanlı heyecanlı gördüklerini gösteriyordu babaannesine. Annesine de göstermek istiyordu ama çabaları pek karşılık bulmuyordu. Benim dikkatimi zaten annesine seslenişleri çekti.  1, 2, 3, 4...karşılığını bulamayan seslenişler.
Neyse kısa bir süre sonra ben farklı bir tarafa yöneldim. Ben ayrılırken çocuk oyuncak reyonuna gitmek istiyordu, annesinin o zaman sesini duydum.Oraya giderse başına gelecekleri söylüyordu..

Şimdi benzerlik nerede?
Benzerlik orta yaşlı bir kadının ben diş macunu alırken hemen yakınımda ki bey'e seslenmesi ile başladı.

 -İsmet  görmen lazımdı, annesi ve babaannesi ile dolaşan bir çocuk var çok şeker, oyuncak reyonuna gitmek istiyor, ben yanaştım bana pas vermedi, bana seni sevmedim git dedi...

İşte benzerlik burada, yine bir an, yine bir çocuk, yine dikkati bir yerde olan çocuk, yine bir yetişkin müdahalesi, ve yine bir çocuk tepkisi... ama bu sefer  çocuk gibi çocuk yetişkin gibi yetişkin

Peki bu iki olaydan çıkarılacak sonuç nedir?

1.Çocuklar bireydir.
2.Çocuklar da zamanlarını istedikleri gibi yapılandırma hakkına sahiptir.
3.Çocukları hiç mi hiç küçümsemeyin. Sizin sahip olmadığınız özgüvene ve problem çözme becerisine sahip olup sizi her an şaşırtabilirler.
4. Eğer bir çocukla iletişimi başlatıyorsanız (bunun her iletişim de olduğu gibi) belli bir risk taşıdığını bilin.
5. Kendinize güvenmiyorsanız ( nedense ülker kelloggs k- bar reklamı geldi aklıma) iletişimi başlatmayın.
6. Çocuklardan saygı istiyorsanız saygı gösterin.
7. Çocukları saygılı saygısız, şımarık sımarık olmayan kategorilerine yerleştirmeyin.
8. Çocuklardan özür dilemeyi bilin.
9. Büyüklüğün küçüğü küçültmekten geçmediğini bir an önce öğrenin.
10.Hayata bir "çocuğun" gözüyle bakın.
11. Bunları yapmakta zorlanıyorsanız, migros'taki hanımefendiyi veya onun temsili birini bulun, profesyonel yardım alın, "yetişkin olmak" adına adımlar atın.

İşte o zaman çocukların her halleri ile bu dünya için ne kadar anlamlı  ve değerli olduğunu anlayacaksınız... 
Çünkü onlar çocuklar...