Çocuğunuz özenerek yaptığınız sebze çorbasını nazlanmadan içsin, durmaksızın ağlıyorsa bir an önce sussun, işlerinizi bitirirken oyalansın ya da misafir gelecek aman evi dağıtmasın diye televizyonu kurtarıcı olarak mı kullanıyorsunuz?
Yapılan bir araştırmada televizyon izleyerek vakit geçiren 6 - 8 aylık çocukların, izlemeyenlere göre günde 6-8 kelime daha az öğrenebildikleri ve beyin gelişimlerinin izlemeyen çocuklara göre yavaşladığı saptanmıştır. Yani televizyon 2 yaş altı çocuklarda konuşma becerisini zedeleyip, iletişim, öğrenme ve konsatrasyonu olumsuz yönde etkileyip, dikkat dağınıklığına yol açması nedeniyle, bu yaş grubundaki çocukların televizyon seyretmelerine izin verilmemelidir.
Annelerin ve bebek bakıcılarının televizyonu kendi yerlerine bakıcı, susturucu ve yemek yedirirken dikkat dağıtıcı olarak kullanmaları erişkin yaşamda potansiyel miskinlik, hareketsizlik, egzersiz kısıtlılığı ve yeme bozukluklarına neden olmaktadır.
Oyun sırasında arka planda televizyonun açık olması bile çocuğun odaklanmasına olumsuz etki eder.
Bazı ülkelerde, televizyonun beyin gelişimini yavaşlattığı gerekçesiyle, 3 yaş altı çocukların televizyon izlemesi konusunda ciddi kısıtlamalar getirilmiştir.
Amerika’da yapılan bir araştırmada çocukların haftada ortalama yirmi dört saat televizyon izlediklerine ve bu sürenin haftada bir tam güne denk geldiğine dikkat çekilmiştir. Yani çocuk, beş yaşına geldiğinde, bir üniversite öğrencisinin dört yıl boyunca okulda geçirdiği zaman kadar süreyi televizyon izleyerek harcıyor olacaktır!
Televizyon izlemek çocukların zihinsel gelişimini olumlu yönde etkileyen anne veya bakıcısıyla yüz yüze etkileşim, iletişim kurmayı öğrenme ve yaratıcı problem çözebilme yeteneklerini de zarara uğratıyor.
Tüm bu nedenlerle anne babaların bu yaş grubu için televizyon izleme konusunda, çocukların psikomotor ve psikososyal gelişimi için sınırlamalar getirmeli. Ebeveyinlerin veya bebek bakıcılarının televizyon yerine çocukla birebir vakit geçirme, oyun oynama, konuşma, sevgisini gösterme, gezme- dolaşma, diğer çocuklarla iletişimini sağlama, masal anlatma vs. gibi birçok faaliyeti yapmaları daha yerinde olacaktır.
3-4 yaşından sonra televizyon izlemeye ciddi sınırlandırmalar getirmeye devam edilmeli, çocuk gelişimine zarar vermeyen programlara karşı seçici olmalıdır. Çocukların odalarına bizzat televizyon konulmamalı, toplu ve birlikte seyredilebilecek - oturma odası gibi –ortamlarda televizyon olmasına dikkat edilmelidir.
Çocukların televizyon gibi cansız bir varlığın karşısında, duygusal ve sosyal uyarıdan uzak kalarak, sevgiden ve bağlandığı kişiden uzak, konuşmasına, bakışına, kahkahasına karşılık alamadığı, sert ve soğuk bir varlık karşısında psikososyal gelişimi yetersiz ve eksik kalacaklardır.
Düşünme Ve İletişim Yeteneğini Köreltiyor
Çocuklara 3 yaş öncesinde televizyon seyrettirilmesi:
1- Çocukların konuşma becerisini olumsuz etkiliyor
2- İletişim kurma yeteneğini zayıflatıp, asosyallestiriyor,
3- Dikkat dağınıklığına neden oluyor, odaklanmayı bozuyor.
4- Bu çocukların kelime dağarcığını daraltıyor.
5- Beyin nöronlarını ve nöronların bağlantılarını öldürüyor.
6- Çocuklarda aktif öğrenmeyi olumsuz etkiliyor yani konuşma, yazma ve düşünmeyi olumsuz etkiliyor.
Üniversitedeki hocam evindeki televizyonu her gün evden çıkarken kapattığını söylerdi.Bakıcısına bıraktığı kızının akşam eve geri geldiklerinde hep televizyon başında oturmak istediğinden bahsediyordu.Sonradan anlamış ki bakıcı çocuk ile beraber sürekli televizyon izliyormuş ve onu oyalamak için sürekli televizyonu kullanıyormuş.Güzel bir paylaşım olmuş.Elinize sağlık.Her ne yapıyorsanız kolay gelsin :)
YanıtlaSilçok güzel bir yazı. yalnız her yerde tv nin çocuklara zararlarından bahsediliyor. yetişkinleri de aptallaştırıyor televizyon izlemek
YanıtlaSilartık bizler için yapacak fazla bir şey yok:) Ama çocuklarımızın körpe beyinlerini gereksiz şeylerle doldurmayalım...
YanıtlaSil