Genç bir şair, Lamartine'den şiirlerini okuyup, değerlendirmesini istemişti. Lamartine, şairi evine davet etti, şiirlerini gözden geçirdi ve oldukça ümitli buldu.
Lamartine, hava çok soğuk olmasına karşın şairin çok az giyinmiş olduğunu fark etti. Genç adam, yoksul olduğu denli zayıf ve çelimsizdi. Ona bir miktar para vererek şiirlerini satın aldı.
Şair sevinç içinde teşekkür ederek dışarı çıkarken, Lamartine arkasından seslendi: “Paltonuzu burada unutuyorsunuz.”
Genç şair, hayretle döndü: “Benim paltom yok ki...” dedi. Şiddetli kış ortalığı sarmıştı.
Lamartine, yumuşak bir sesle şöyle dedi: “Benim paltomu anı olarak saklamak lütfunda bulunmaz mısınız?”
Şairin gözleri yaşarmıştı. Teşekkür ederek paltoyu kabul etti ve giydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder